New York

En toen waren we in New York!! Wat een geweldige stad is dit! We waren allebei opslag verliefd :) 

Op de dag dat we naar New York zouden vliegen werden we wakker in ons eigen bed op de Noordewierweg, super fijn. Want je eigen bed daar kan niks tegenop :) Om 9:00 uur stonden Like en Eppie voor de deur, zij gingen mee naar Schiphol om ons uit te zwaaien. Voor dat het tijd was om te vertrekken moesten wij nog een aantal zaken regelen. De laatste spullen moesten nog worden ingepakt en ik ging snel even naar de supermarkt om snacks te kopen. Helaas was de supermarkt pas om 8:00 uur open, dus stond ik te vroeg voor een dichte deur, erg zonde van de kostbare tijd.. maar uiteindelijk met genoeg snacks om het dure New York te overleven ging ik weer naar huis om te ontbijten. Met z'n vijven in de auto (mama ging natuurlijk ook mee) reden we naar Schiphol toe. Het was een hele gezellige tocht en na een kopje thee gedronken te hebben was het voor ons tijd om in te gaan checken. We hadden een hele goedkope vlucht geboekt, dus online konden we geen stoelen bemachtigen. We wilde heel graag naast elkaar zitten op deze vlucht, maar we hadden ons erbij neer gelegd dat dit waarschijnlijk niet zou lukken. Tijdens het in checken van onze backpacks vroegen we of de vrouw achter de balie stoelen voor ons kon boeken. Dit lukte! We konden zelfs nog kiezen of we stoelen bij het gangpad wilde hebben of bij het raam. Voor de zekerheid kozen we voor het gangpad, omdat we dan meer beenruimte zouden hebben. Zo'n opluchting dat dit was gelukt! 

Het boarden ging heel snel. Het vliegtuig was heel klein en de helft was voor business klas. Ik denk dat ik nog nooit in zo'n klein vliegtuig heb gezeten met zo weinig econemy stoelen. Bijna alle stoelen waren bezet, behalve... de stoel naast ons! We hebben nog nooit zo'n fijne vlucht gehad, we hadden heel veel ruimte en de tijd vloog voorbij! Via het schermpje konden we kiezen wat we wilde eten en tussendoor kon je zelf drinken en snacks pakken. Heel chill! Na twee films kijken en wat slapen waren we er al weer :) Het vliegveld in New York verbaasden ons. Wij hadden een luxe en modern vliegveld verwacht, maar het tegendeel was waar. De paspoort controle stelde niet zo veel voor. We moesten een aantal vragen beantwoorden, onze vingerafdruk scannen en het stempeltje ophalen. De bagage lag al op de band toen we aan kwamen lopen. Alles zag er grijs en oud uit, heel gek. In het vliegtuig werd er omgeroepen dat je absoluut geen groenten en fruit mee mocht nemen, wij hadden nog een broodtrommel vol met tomaten en komkommers.. Dus heel stiekem hebben we die in een rap tempo leeg gegeten. Later kwamen we er achter dat we na de paspoort controle helemaal geen controle meer kregen, dus dat de groentes prima mee konden. Want na de bagage kwam je in een mini ontvangst hal wat je eigenlijk geen ontvangst hal kan noemen. Er was helemaal niks behalve een paar hekken en drie liften. Het bleek dat wij op een hele kleine terminal zaten. In de lift sprak een oude vrouw in rolstoel ons aan, ze zag de landvlaggen op Sariens backpack en vond het prachtig dat wij aan het rondreizen zijn. Toen zij haar verdieping had bereikt en uit de lift ging, kwamen we in gesprek met een hele lieve stewardess. Zij heeft ons geholpen met het vinden van de juiste trein verbinding. We hadden leuke gesprekken over haar werk als stewardess, de stad, het vliegveld, onze plannen en de veiligheid van Amerika. Eén van de eerste dingen waar ze over begon was pepperspray. Volgens haar moesten we dit bij ons dragen om veilig naar de andere kant van het land te komen. Ze heeft zelfs hele instructie filmpjes laten zien op YouTube. Heel lief, maar wij schrokken van het feit dat dit het eerste gesprek was wat wij in Amerika hadden. Toen we afscheid van de stewardess namen en wij verder gingen met de metro, leek het wel een typische scene uit een Amerikaanse film! Nadat wij waren ingestapt in een overvolle metro, stond er een man op, die hardop begon te preken over God. Niemand maakte oogcontact met deze man en niemand reageerden op hem, toch heeft hij een half uur lang achter elkaar gepraat over hoe God de wereld heeft gecreëerd. Meer New Yorks dat dan krijg je het niet denk ik :) Grappig genoeg zijn Sariens voetbal kleren bijna altijd een gespreksstarter, zo ook deze keer weer. Een man van middelbare leeftijd, die helemaal onder de tattoos zat, met een leren jas en grote zwarte boots (had qua uiterlijk zo bij een motorbende gekund) vroeg of Sarien voor Liverpool was. Hij kwam zelf uit Engeland en was absoluut niet voor Liverpool. Hij vond dat het wel een goed idee was als Sarien voortaan haar broek zou afplakken met ducktape :) Na het gesprek over voetbal vroeg ook deze man of wij pepperspray bij ons hadden... Twee gesprekken in Amerika en twee keer over pepperspray, dan zal het toch geen toeval zijn dachten wij. 

Na een enerverende en vermakende metro rit kwamen we met al onze bagage aan in China Town. We hadden besloten om in Amerika geen sim-kaart te kopen. In andere landen doen we dit wel want dan hebben we een lokaal telefoon nummer, dus kunnen we bellen en hebben we 4G. In Amerika is dit heel duur, voor weinig MB's dus dat vonden wij het niet waard. Bovendien zagen we dit ook wel als een uitdaging. Dus zo hebben we zonder internet ons hotel gevonden in het drukke New York. Van te voren wisten we dat ons hotel niet heel comfortabel zou zijn, we hadden het goedkoopste hotel uitgekozen, alleen betaal je dan alsnog 120 euro per nacht. Aangekomen in onze kamer zagen we de treurige realiteit die we voor zoveel geld kregen. In de kamer stond een krap twee persoons bed en een mini bureautje. De kamer was 2 bij 3 meter en had geen ramen. Ons bed was letterlijk een plank, met voor de vorm een dekentje daarover heen gevouwen, niet dat het dekentje veel hielp. Maar goed we sliepen wel midden in New York! 

De volgende ochtend werden we vroeg wakker, het is heel gek om geen ramen te hebben, want daardoor hadden we geen besef van tijd. We besloten te blijven liggen tot het een schappelijke tijd was om op te staan. Helaas hadden we een cadeautje meegenomen vanuit Turkije.. namelijk buikgriep. Ik had er al een paar dagen last van en sinds we in New York aankwamen begon het bij Sarien ook. Heel vervelend want dat beperkt toch je flexibiliteit in zo'n grote stad. Daarom zijn we de dag begonnen met het doen van boodschappen. New York is een erg dure stad, dus door boodschappen te doen hoopte we ons dagbudget nog enigszins te kunnen beperken. Alleen zonder keuken of waterkoker was het lastig om goed eten te vinden, het hielp ook niet mee dat we geen grote supermarkt konden vinden. Tijdens onze wandeling naar de supermarkt zagen we heel veel bewoners in een lange rij staan, op de terug weg zagen we dat dit de rij voor de voedselbank was. Treurig om te zien, want de rij liep de straat uit en zelfs nog de hoek om. Wel fijn dat er organisaties als de voedselbank bestaan! Na een rust pauze in het hotel besloten we in de middag naar Time Square te gaan. Dit was vanaf ons hotel een kort ritje met de metro. Op Time Square was het (natuurlijk) gezellig druk. Overal waren mensen, lichten, reclames, muziek, food trucks en optredens. Het gaf een leuke sfeer! Wij besloten bij de McDonalds wat te gaan eten en je gelooft het niet maar hier hebben we de kleinste friet ooit gegeten! Vanaf de McDonalds hadden we uitzicht over Time Square en goed werkende wifi :) Toen het eten op was zijn we nog een rondje gaan lopen, midden op Time Square kwamen we stalen open mini huisjes tegen die bedoeld waren als zit plekken, heel leuk! Hier zijn we een tijdje gebleven en hebben we onze favoriete activiteit uit gevoerd, namelijk mensen kijken, want er is genoeg te zien daar! Toen we moe werden zijn we terug naar het hotel gegaan en vroeg gaan slapen. Zo hoopte we snel de jetlag kwijt te zijn. 

Gelukkig werden we de volgende ochtend al iets minder vroeg wakker. We zijn wat gaan drinken in een Libanees cafe, we vroegen maar meteen even hoe het tips geven in de VS werkt want dat snapte wij niet zo goed. Na de koffie en wat fruit zijn we terug gelopen naar ons hotel om een vest te halen want het was best wel fris buiten. Nadat we warmer waren gekleed zijn we naar de Brooklyn Bridge gelopen. Onderweg kwamen we een leuk parkje tegen. Hier zijn we een tijdje gebleven en hebben we heerlijk mensen gekeken. Het was namelijk een parkje waar allemaal bruidsparen foto's gingen maken. Dus genoeg vermaak :) Ondertussen was er ook nog een fanfare aan het spelen wat voor een leuke sfeer zorgden. In de tijd dat we daar zaten kwamen er ook drie hele grote zwarte auto's voorbij rijden. Ze parkeerden de auto's strak achter elkaar en er stapten een man uit die een oortje in had en de boel even ging regelen. Blijkbaar gingen ze een belangrijke biljonair ophalen hoorden we hem tegen de politie zeggen. Na een tijdje zijn we doorgelopen naar de Brooklyn Bridge. We vonden het best mee vallen hoe druk het was. Het is zo gek om over de brug te lopen en alle hoge gebouwen vanuit de verte te zien! Wij vinden het zo fijn dat er overal bankjes en zitplekjes zijn in de stad! Zo konden we het sightseeing afwisselen met pauzes en mensen kijken op een bankje. Een perfecte combi voor een drukke stad :) 

In de avond wilde we in China Town wat gaan eten, we hadden online gelezen dat het eten daar super lekker is! We zijn rond gaan lopen op zoek naar een restaurant, maar echt alles zat vol! Het was heel druk. Uiteindelijk kwamen we in een leuke straat (helemaal versierd met Chinese lampjes), hier was nog genoeg plek. Er zaten meerdere mini restaurantjes die hun ruimte hadden uitgebreid naar de straat. Dus wij zochten een tafeltje op straat uit en bestelde eten. Ik denk dat het voor een reden het enige rustige restaurant was, want het eten was echt heel vies! Zo jammer want we hadden er heel veel zin in.. en het vette vieze eten hielp ook niet echt mee aan onze al bestaande buikgriep. 

Naast de Brooklyn Bridge wilde we ook de Empire State building zien, dus zijn we daar met de metro naar toe gegaan. We hadden van de naam gehoord, maar we wisten eigenlijk niet goed wat de empire state building nou precies inhield. Toen we daar aankwamen waren we ook een beetje verbaasd dat het gewoon een hoog gebouw was, niet eens de hoogste van alle wolkenkrabbers daar. Natuurlijk gaat het ook over de geschiedenis achter het gebouw, maar die wisten wij niet en we hadden ook geen budget om omhoog te gaan. Dus we hebben even naar boven gekeken en daarna zijn we weer doorgelopen. Konden we het wel van ons lijstje afstrepen :) We hadden dorst gekregen dus liepen we door naar de Starbucks. Online hadden we al overal de reclame voor de pumpkin latte drankjes gezien, deze komen elke herfst weer op het menu. In Nederland vinden wij deze niet zo lekker, maar wow wat was de pumpkin cream chai tea latte heerlijk! Heel zoet, dat wel maar niet normaal lekker. Bovenop zat een soort crème laag die net naar koek deeg proefde. Waarschijnlijk zaten er allemaal dingen in die in Nederland verboden zijn, maar we hebben er van genoten :) Naast de lekkere drankjes heeft Starbucks ook nog eens goed werkende wifi, ideaal voor ons dus! De Starbucks was niet zo heel schoon en naast ons lag een man te slapen die niet helemaal in orde leek, zijn broek lag op zijn knieën en om de paar minuten begon hij zichzelf heftig te krabben. Ik denk niet dat deze man nuchter was op wat voor manier dan ook. Heel sneu maar dat is natuurlijk ook een kant van New York en de big dream.

Eigenlijk waren we op weg naar het centrale station, maar onderweg kwamen we een openbare bibliotheek tegen. Natuurlijk zijn we hier even naar binnen gegaan en hebben we een aantal boeken bekeken, Sarien heeft de reis boeken door gebladert en ik heb een aantal bladzijdes gelezen uit een roman. Heel leuk om tussen alle New Yorkers te zitten, die aan het werk of studeren waren. En ander pluspunt van de bieb was de wc.. omdat we allebei nog last hadden van de buikgriep was de wc meer dan welkom. Het lastige aan openbare toiletten is dat het heel gehorig is. Maar daar hadden wij een oplossing voor bedacht :) Als Sarien naar de wc ging, stond ik bij de hand föhn. Op die manier werd de ruimte gevuld met lawaai. Het was wel echt een hilarisch gezicht en we hadden dan ook allebei de slappe lach, Sarien in het wc hokje en ik bij de föhn. Nadat we een tijdje in de bieb waren geweest liepen we door naar onze originele bestemming: het centraal station. Dit wilde ik graag even van binnen zien omdat daar de begin scene van mijn lievelingsserie was opgenomen. En het een heel groot, mooi station is. Toen we aankwamen viel het wel mee hoe grandioos het was. Maar alsnog leuk om even te zien!

Joe’s pizza is heel populair in New York, dus deze moesten wij natuurlijk ook even proberen. Het was sowieso een Joe dagje want eerder die dag hadden we ook een Joe and the juich gehaald. Dat is een veel te dure groente en fruit shake, maar groente en fruit is erg schaars in Amerika dus wij waren blij met onze gezonde smoothie. Voor Joe’s pizza moesten we in de rij staan, de rij liep helemaal tot aan de hoek van de straat. Als ik eerlijk ben vond ik het de rij niet waard, maar gelukkig ging het wachten snel. We hebben de pizza op Time Square opgegeten op een chill plek midden in alle chaos en drukte, heel leuk! Er is zoveel te zien, aan de overkant van de straat was er een jongen gaan drummen. Al gauw stonden er heel veel mensen om hem heen en was iedereen aan het dansen, zo leuk! We werden er helemaal vrolijk van. Toen de pizza op was zijn we nog een aantal winkels ingegaan, wij doen namelijk aan kopen met de ogen. Elke keer als we iets leuks zien, kopen we het met onze ogen en zeggen we tegen elkaar dat we dat gaan aanschaffen als we in de zomer terug zijn. Heel functioneel voor ons budget en de inhoud van de backpack :) We hebben de dag afgesloten met een krispey Kreme donut, deze worden in de winkel gemaakt, dit kan je zien door het glas heen, heel leuk! Nog leuker is dat je vers uit de machine een donut aangereikt krijgt als je wacht op je order. We hadden nog nooit zo’n lekkere donut gegeten! Daarna zijn we terug gegaan naar onze postzegel van een hotelkamer, die ondertussen al hellemaal onder de spullen lag dus de vloer was al niet meer zichtbaar.

Op onze laatste officiële dag in New York wilde we graag central park zien. Voordat we central park inliepen, hebben we verse bagels en koffie gehaald. We hebben gepicknickt in het park. Zo leuk om alle verschillende vriendengroepen te zien en hun gesprekken te horen, een groot voordeel van engels spreken :) Zelf hebben we onze boekjes bijgewerkt en geknutseld. In het park waren heel veel eekhoorns. Toen we daar lagen hadden we een besef momentje van hoe gelukkig we zijn en hoe vet het is dat we midden in New York in central park lagen! Wat wel heel gek was dat je de metro’s onder je door kon voelen rijden, het blijft wel New York :)  Aan het einde van de middag hebben we weer een Starbucks opgezocht zodat ik (met wifi) de blog kon schrijven.

En toen was het tijd om uit te checken, we mochten onze bagage laten staan tot 17:00 uur. We hadden namelijk om 23:00 uur de bus naar New Orleans. Deze busrit zou 35 uur duren, dus op onze laatste dag in New York wilde we vooral rustig aandoen. Want de busrit zou al pittig genoeg worden. En wat is nou een betere plek om te chillen dan de bieb :) Dus terug tussen de boeken hebben wij mama gebeld en ons vermaakt totdat het tijd was om onze tassen op te halen. Het was een regenachtige dag, dus binnen zijn was sowieso geen straf. Bij het hotel hebben we papa gebeld, hij vertelde ons over zijn ervaringen op de Greyhound bus (de bus waarmee we zouden reizen), hij zei dat we waarschijnlijk de middel en lage klasse tegen zouden komen. Want de mensen met geld gaan met het vliegtuig, de auto of de trein. We waren erg benieuwd naar onze ervaring. Dus toen de regen minder werd zijn we naar het busstation gegaan. In de volgende blog zal ik onze bus reis beschrijven.