Istanbul 2.0

De blog is wat later omdat we zo aan het genieten zijn van New York, maar bij deze de blog over Istanbul :) 

We moesten de auto bij het vliegveld in Istanbul inleveren. Dit was wel even een zoektocht, maar na drie rondjes om het vliegveld heen hadden we het eindelijk gevonden! Omdat onze auto super vies was, hebben we deze laten wassen, ongeveer 50 km voor het inleverpunt. Wat een verschil was dit! De auto was opeens weer stralend wit :) Door de hitte in Antalya waren er asfalt spetters op de auto gekomen. Deze gingen er niet af met zeep. Van Ilan kregen we de gouden tip om dit met WD40 schoon te maken. Dus zo leverden wij een hele mooie schone auto in. Na het inleveren zijn we met de taxi naar het hotel gegaan. Het was best een stukje rijden. De taxi chauffeur had er zin in, want die reed over de weg alsof hij GTA aan het spelen was. Hij zigzagde in hoge snelheid tussen alle auto's door. De rem kende hij niet zo goed want als een auto in zijn ogen te sloom reed, remde hij zelf niet af maar slingerde hij om deze auto heen om zo zijn snelheid niet te hoeven verliezen. Heel veilig was het niet, al helemaal niet met het drukke, chaotische verkeer in Istanbul, maar we zijn heel huids aangekomen! Het hotel waar we verbleven was heel chique, papa had behoefte en zin in wat luxe en ruimte. Even wat meer dan alleen een kamer met een bed erin. Dus had hij voor ons drieën de suite geboekt op de 6e verdieping. Heel mooi! We kregen een ruime kamer, met daaraan vast een badkamer en een overdekt terras met uitzicht over de stad en de zee :) Om nog even extra van het uitzicht te kunnen genieten zijn we boven op het dakterras wat gaan eten. Dat was een mooie afsluiter van de dag! 

De volgende ochtend liepen we naar het ontbijt toe, we waren erg benieuwd naar het ontbijt, online hadden we al mooie foto's gezien van grote buffet tafels vol lekkers. Deze foto's stelden zeker niet teleur! Toen we naar binnen liepen werd er eerst aan ons gevraagd of alles in onze kamer op orde was. Wij vertelde dat wij een zingende vogel in de ventilator van de badkamer hadden zitten (onze ventilator maakten heeeeel veel lawaai), maar dat verder alles perfect was. De vogel zou opgelost worden en wij liepen door naar het buffet. Er was zoveel keuze, van hartige warme gerechten, koude gerechten, yoghurt, gedroogd fruit, friet, olijven, verschillende soorten ei, heerlijk fruit, broodjes en als laatste een hele tafel vol taarten en zoetigheden, mijn persoonlijke favoriet :) Zo heerlijk dat je gewoon kan pakken wat je wil en zo vaak als je wil. Naast dat het heel lekker was, zag het er ook nog eens heel mooi uit! Elke dag stond er op de fruit tafel een prachtige uitgesneden versierden watermeloen, de ene dag was er een soort mandala op gemaakt, de volgende dag was het een uitgehold mandje voor de pruimen. Zo leuk! Dit deden ze bijvoorbeeld ook met de wortels, paprika en andere groenten. Dat maakt ontbijt eten echt een feestje, omdat je ziet hoeveel zorg ze erin hebben gestoken.

Toen we terug op onze kamer waren, zagen we de schoonmaakster op de gang lopen. Nog voor dat we het wisten werd er bij ons aangeklopt. De schoonmaakster, een vriendelijke, doortastende vrouw vroeg of ze bij ons schoon moest maken. Papa zei dat dit niet nodig was. Met handen en voeten gebaarden ze dat ze even de handdoeken kwam verschonen. Helemaal prima! Zo doortastend als ze was, bleef het niet alleen bij de handdoeken... ze ging als een turbo door de badkamer heen en verplaatsten zich daarna naar de slaapkamer. Ondertussen was papa al naar ons overdekte terras gevlucht en lag Sarien nog op bed. Ik zal even een schets maken van hoe de kamer er op dit moment uit zag... want wie papa en Sarien goed kent weet hoe een ruimte er binnen 5 minuten uit kan zien. Het leek wel alsof er een bom was ontploft. Overal lagen kleren, op het bed, onder het bed, op het nachtkastje, op de lamp, op de koelkast en ga zo maar door. De schoonmaakster begon deze kleding op te rapen en vouwden ze op. Dit alles terwijl Sarien en ik ongemakkelijk toekeken en niet zo goed wisten wat we nu moesten doen, moesten we haar gaan helpen, moesten we net als papa naar het terras.. Toen ze de meeste kleren had opgeruimd begon ze de bedden op te maken. Side note: Sarien lag op dit zelfde bed, zonder woorden trok de schoonmaakster de deken van ons bed af waardoor Sarien noodgedwongen uit bed moest. We kozen er toen toch maar voor om papa gezelschap te houden op het terras. Op een gegeven moment dachten we dat ze klaar was, totdat we opeens een grote dweil om het hoekje van de deur zagen verschijnen, ze kwam even het terras dweilen. Met de voeten omhoog hebben we keurig gewacht tot ze helemaal klaar was. Wij konden de humor wel inzien van dit hele tafereel en hebben er hard om gelachen. De volgende ochtend hebben we toch maar het bordje 'niet schoonmaken' opgehangen. 

We zijn eerst gaan rondlopen in Istanbul. Om de stad te verkennen en zo kon papa zich oriënteren op hoe het er nu uit ziet en de verschillen ontdekken met 35 jaar geleden. Het was heel druk in de stad! Waarschijnlijk omdat het vrijdag was en dit de belangrijkste dag van de week is voor de islam. We zijn langs het plein met de Hagia Sophia en de blauwe moskee gelopen, naar de grand bazaar toe. Dit wilde Sarien heel graag zien, zoals verwacht was het ook hier erg druk, maar dat gaf ook weer extra sfeer aan de kleine straatjes met wel 100 mini winkeltjes. Je kan echt alles kopen wat je wil. Zoveel nep merk kleding! Na de grand bazaar zijn we via het water terug gelopen naar ons hotel. Langs het water hadden veel mannen hun huis gebouwd van kartonnen dozen en parasollen. Best gek om te zien dat zij daar op de rotsen woonden. Sommige mannen zwommen in het water. Eén man zwom zo ver dat wij dachten dat hij niet meer terug zou komen, de stroming was namelijk heel sterk. Maar dit was denk ik niet zijn eerste keer want het leek erop dat hij wist wat hij deed en na heel wat meters zwemmen kwam hij naar de kant toe. Ondertussen hadden wij al best trek gekregen dus zijn we wat gaan eten met uitzicht op het water. Even een prettige tussenstop, want we waren al heel wat aan het lopen! Papa sloot de avond af boven op het dakterras van het hotel, daar speelden een man akoestische gitaar. Net op het moment dat Sarien en ik naar boven wilde gaan kregen we een bericht van papa dat het over 5 minuten was afgelopen en de boel dicht zou gaan. 

De volgende dag hadden wij een heerlijke slome opstart. Na het weer heerlijke ontbijt bleven we nog even in het hotel hangen voordat we op pad gingen. In de middag zijn we naar de ferry gegaan. We wilde Istanbul via het water zien, dus besloten we om dit met de veerboot te doen. Wij werden niet heel wijs van de online schema's en de tijden bij de ferry zelf. Dus zijn we maar gewoon bij de eerste de beste ferry ingestapt. Deze was echt super druk! We stapten over naar een andere ferry, deze was een stuk rustiger. Zo konden we genieten van het uitzicht op een zachte stoel, uit de wind, onder het genot van een ijs koude water. Bij een kleine haven stapten wij uit. Langs het water waren heel veel restaurantjes. Wij kozen de achterste uit, deze was naast een moskee. Papa had gelezen dat dit het restaurant was geweest waar de sultan vroeger zijn koffie dronk nadat hij de moskee had bezocht. Toch weer een leuk weetje, hebben we dat meteen meegepakt. Het was een luxe restaurant, met prachtig uitzicht. Terwijl wij daar zaten begon de zon langzaam onder te gaan. Omdat de haven zo klein was, gingen er niet veel boten vanaf deze plek. Toen we klaar waren met eten en terug liepen naar het haven huisje zagen we dat er nog maar één boot zou gaan die avond... Gelukkig waren we net op tijd anders hadden we een andere oplossing moeten bedenken om weer bij het hotel te komen. De veerboot ging wel de verkeerde kant op, dus we moesten op een iets grotere haven overstappen naar de juiste veerboot. Het zicht was prachtig! Istanbul was gekleurd in rood, oranje tinten en de Hagia Sophia stak mooi af tegen de lucht! Zeker geen straf om zo laat nog op het water te zijn :) We vaarden onder de grote brug door (sorry ik ben de naam even vergeten..) die rood/ groen was gekleurd als support voor Marokko. Het was een hele leuke dag. 

Op dag 3 in Istanbul zijn we apart van elkaar weg geweest. Papa had een dagje geschiedenis. Hij is in zijn eentje rond gaan lopen en kon op zijn eigen tempo museums bezoeken en boekenwinkels leegkopen :) Sarien en ik zijn weer met de veerboot weg gegaan. Dit keer heel ver omhoog, we waren wel twee uur onderweg. Op een gegeven moment kregen we een beetje stress of we nog wel terug zouden kunnen komen. Want we hadden een ferry kaartje die tot 17 uur werkten en hoe hoger we gingen, hoe minder boten terug gingen. En omdat we al twee uur in de boot zaten, moesten we ook weer twee uur terug. We zijn daarom bij een haven uitgestapt waarvan we wisten dat er boten terug gingen. Hier hebben we wat gedronken en gegeten. Niet heel lekker trouwens, maar goed. In de avond hebben we samen met papa bij een heel lokaal restaurant gegeten. De ober was erg aardig en maakten graag grapjes, zo deed hij elke keer alsof hij mij een bord aanreikten alleen gaf hij dan het bord aan papa en zei hij 'no first your father'. Toen hij dat weer deed zetten hij het bord bij Sarien neer, waarbij hij zei 'no no first your mother' Sarien was op dat moment naar de wc en ik was zo verbaasd over wat hij zei dat ik alleen maar kon lachen. Ik weet niet of hij nou dacht dat ik 12 jaar ben of dat hij Sarien 10 jaar ouder schatten.. maar dat is nog eens wat anders dan mensen die denken dat we tweeling zijn. We moesten er erg om lachen met z'n drieën. Terug in het hotel gingen Sarien en ik oefenen met het omdoen van een hoofddoek. We wilde namelijk de volgende dag een aantal moskeen bezoeken en dan moeten vrouwen bedekt zijn. Het was erg grappig! We kregen er vooral de slappe lach van :) Het is zo gek om jezelf met hoofddoek om te zien, omdat we dat helemaal niet gewend zijn. 

En toen was ik jarig!! Ik had niet gedacht om ooit in Istanbul jarig te zijn :) Toen ik wakker werd kreeg ik van papa en Sarien backpack Proof cadeautjes uit Istanbul, heel lief! Ik ontbeet natuurlijk met heel veel taart en zoetigheid, want zoals ik al benoemde eet ik dat het allerliefste! Na het ontbijt hebben we gebeld met Lisa en daarna hebben we ons klaar gemaakt voor de dag. Het werd een hele leuke dag! We zijn naar de blauwe moskee gegaan, alleen toen we daar aankwamen was het gebed tijd, dus mochten wij niet naar binnen. Naast de blauwe moskee stond een bordje met daarop pijlen naar een klein kamertje. Hier werd een lezing gehouden over de Islam en de blauwe moskee, dit was heel interessant! Toen de lezing was afgelopen hebben we nog een hele tijd met de vrijwilligers gepraat over het geloof en wat dit inhoud, hoe dit in Nederland wordt gezien en alle vooroordelen hierover. Het was een heel mooi gesprek, met hele lieve mensen! Het meest bijzondere wat wij meenemen uit het gesprek is dat het zo waardevol is dat je een glimlach kan schenken aan de mensen om je heen, dat je hier geen geld of status voor hoeft te hebben. Maar wel uit het hart komt en een grote impact kan maken. De vrijwilligster formuleerden dit in hele mooie woorden, maar die kan ik niet meer navertellen, wat ik nog wel weet: 'Charity isn't only for the rich'. Na deze inspirerende woorden zijn we naar de blauwe moskee gegaan. Heel indrukwekkend hoe groot en hoog deze van binnen is, met prachtige versieringen! Na een kleine eet en drink pauze zijn we naar het museum gegaan wat gaat over de watervoorzieningen van de stad vroeger. Heel mooi om te zien want je kan langs de grote pilaren lopen, over het water heen. Deze grote ruimte zit onder de stad en stond vroeger vol met water, dit konden de inwoners van de stad gebruiken voor hun dagelijkse bezigheden en hygiene. 

Na een volgende drink pauze en een leuk gesprek met de ober over Nederlanders en hun lengte, hij zei: 'all the people in The Netherlands are tall and we got the short one' hij bedoelde Wesley Sneijer :) Zijn we naar de Hagia Sophia gegaan. Het viel heel erg mee met de drukte en wij vonden het wonderbaarlijk stil vanbinnen! Je hoorden alleen een soort geroezemoes, heel anders dan in de blauwe moskee. We zijn denk ik wel meer dan een uur binnen geweest. Echt een bijzondere plek! Het was wel heel grappig om te zien hoe sommige mensen een hoofddoek hadden gecreëerd, als je namelijk zelf geen doek mee had, kreeg je een soort regen poncho van de moskee. Zo liepen er groepjes mensen rond gekleed alsof het kei hard aan het regenen was. Op een gegeven moment was het zo rustig geworden in de moskee dat we met nog maar een paar andere mensen binnen waren. Nou is het wel heel groot van binnen dus een paar mensen is alsnog best veel qua aantal, maar voor de ruimte voelde het als heel weinig mensen! 

Ondertussen was het alweer tijd voor het avond eten en zijn we vlak bij het plein gaan eten. Erg lekker eten, in Turkije hebben ze bijna altijd lekker eten en zoals papa zegt 'je hebt nooit slecht eten in Turkije, soms is het iets minder goed, maar het is nooit echt slecht'. Toen we klaar waren met eten was het al donker buiten en leek het alsof we in een sprookje liepen. Zo bijzonder! De moskeen waren prachtig verlicht, niet normaal! Het gaf een heel onwerkelijk beeld. 

In het hotel hebben we onze spullen alvast ingepakt omdat we de volgende ochtend de taxi om 8:40u hadden naar het vliegveld. Dus na een snel ontbijt en de laatste spullen inpakken zijn we de volgende dag in een luxe taxi busje vertrokken. Helaas was ik heel misselijk dus dan is een ritje door het verkeer in Istanbul iets minder leuk... Maar helemaal heel huids kwamen we aan op het vliegveld. Na het inchecken hebben we nachos, patat en een salade gegeten. Heel passend zo vroeg op de ochtend :) Papa had nog laatste lira's om uit te geven en tijdens deze twee weken in Turkije heeft hij 14 boeken weten te verzamelen... dus met die laatste lira's kocht hij nummer 15 voor de verzameling. Hij gaat naar huis met genoeg leesvoer :) 

Papa zat helemaal voorin in het vliegtuig met lekker veel beenruimte en niemand voor hem. Sarien en ik zaten gelukkig naast elkaar, maar daar hield het positieve nieuws ook op... de vlucht was namelijk helemaal vol en onze tas moest onder de stoel waardoor het kleine beetje beenruimte wat we hadden ook weg was. Naast ons zat een jonge vrouw met een (hele schattige) baby, ook haar tas moest onder de stoel, maar deze belanden bij mijn voeten. Dus heel aangenaam was de vlucht niet. Gelukkig was het geen lange! Op Schiphol werden we opgehaald door mama en Wouter, heel gezellig en fijn! We konden gelukkig overal snel doorheen, dus al snel zaten we in de auto op weg naar Amersfoort. 

In Amersfoort hebben we pannenkoeken gegeten met z'n alle, ook Olivia kwam gezellig mee eten! Tijdens het eten hebben we gebeld met oma, Ilan en Marloes. Heel leuk om zo met z'n alle bij te kletsen :) Na het overhoop halen van onze hele tas en een aantal kleding switches gingen we naar bed toe, heerlijk in ons eigen bed!