Panama city 2.0

29 maart 2024 - Panama City, Panama

En toen waren we weer terug in Panama stad. Het was super vroeg toen we het busstation binnen reden. We besloten om even te wachten tot het een beter tijdstip was om bij ons hostel aan te komen. Uiteindelijk liepen we rond 5:00u Selina hostel binnen. Heel toevallig zagen we daar het Duitse meisje in de lobby staan van het hostel in Bocas del Toro. Zij was op dezelfde dag als wij uitgecheckt alleen was zij met het vliegtuig naar Panama stad gegaan en wij met de bus. Door het vliegtuig was zij dezelfde middag nog geland en had ze een goede nacht slaap gehad, ze stond nu op het punt om met een tour te vertrekken. Wij hadden in diezelfde tijd een 12+ uur durende reis gehad, zonder goede nacht slaap, maar wel beter voor het milieu :) De jongen achter de balie was heel aardig en herkende ons van de eerste keer in Panama stad, hij ging kijken of onze kamer al vrij was, toen dit zo was liet hij ons er alvast in. Hierdoor hoefde we niet tot 15:00 uur te wachten met inchecken en konden we nog een paar uur slapen, zo lief! 

We sliepen in een mini privé kamertje, waar we niet in konden lopen want het bed was ongeveer even groot als de kamer zelf. Met onze backpacks erbij was er geen stukje vloer meer over. Al snel was de hele kamer ontploft en bezaaid met onze spullen. We hebben bijna elke avond samen films of series gekeken, dat is zo gezellig om te doen, we haalde dan snacks bij de supermarkt en vermaakte ons de hele avond! Een shopping mal bezoeken vinden wij helemaal leuk om te doen, dus natuurlijk deden we dit ook in Panama stad, er zijn meerdere shopping mals dus we hadden keuze. We hebben de hele middag rond gelopen en heel veel kleding gepast, we hebben uiteindelijk ook veel meer kleding gekocht dan de bedoeling was, gelukkig hadden we het vooruitzicht op een tussen stop thuis waar we al onze aankopen achter konden laten :)

Het eten bij het Selina restaurant was één van onze favorieten in de stad, de zoete aardappel frietjes waren goddelijk en ook de koffies en de cheesecake waren erg goed, het fijne was dat we nu niet ver van onze kamer waren en toch heel goed eten hadden. Omdat we best veel dagen niet zo veel hadden ondernomen wilde we graag een free Walking tour doen door de stad. Met een groep van 14 andere reizigers uit het hostel en onze gids Jaz liepen we 2,5 uur door de stad. Jaz liet ons allemaal leuke plekken zien en we hebben drie kerken bezocht. Het was heel leuk om wat meer over Panama stad te leren, gelukkig hield Jaz zelf niet van heel veel lopen dus onnodige omwegen maakte we niet, dit was wel prettig want heel veel lopen was voor Sarien best vermoeiend. Dus zo was het de perfecte balans tussen de stad zien en wat bewegen. Naast deze overdag tour hebben we zelf nog een keer een avond wandeling langs het water gemaakt, we hadden een leuk uitzicht over alle hoge gebouwen in de stad met heel veel lampjes. 

Het was weer tijd om al onze kleding te wassen, dit deden we net zoals de vorige keer in Panama stad bij de wasserette in de buurt achter ons hostel. Hier kon je je eigen was doen en was het daardoor echt heel goedkoop. De mensen die in deze buurt wonen, hebben allemaal niet heel veel geld, veel lopen over straat met kapotte schoenen, vieze kleren en missende tanden. Er zijn vooral veel oudere mannen op straat op zoek naar een praatje en gezelschap. Wij waren een echte attractie, veel mannen bleven bij de wasserette staan om met ons te kletsen, andere verklaarde ons de liefde en vertelde hoe mooi ze ons vonden en weer andere liepen snel weg als ze ons zagen en zeiden dan tegen de andere mannen dat ze zenuwachtig werden van ons. Het was er zeker niet saai! Het nadeel van op deze manier je was doen is dat je er een hele dag mee bezig kan zijn. Eerst waren alle machines bezet dus gingen we naar de bakker verderop in de straat, hier aten we een hele lekkere bolus! De bakker noemde het cinamonrolls, maar wij vonden het in alles op een Zeeuwse bolus lijken. Toen we weer terug bij de wasserette kwamen was er speciaal voor ons een wasmachine gereserveerd. We zijn er wel achter gekomen dat het tijdens het reizen zeker een voordeel kan zijn als je een vrouw bent, zo krijg je regelmatig speciale behandelingen. Elke man die bij de wasserette aanwezig was wilde ons helpen, we hebben onze eigen was bijna niet aangeraakt, alles werd voor ons gedaan. Na een aantal interessante uren liepen we met twee tassen schone was terug naar ons hostel, in het hostel vonden we dat de was nog niet helemaal droog was, dus zijn we terug gegaan voor een extra keer in de droger. Gelukkig was het een stuk rustiger en waren alle mannen weg, nu konden we alles rustig op onze eigen manier doen. Dit hele proces had ons de hele dag bezig gehouden, gelukkig hadden we niks anders op de planning staan :) 

We wilde heel graag naar het panama kanaal, in de tijd dat opa op het schip werkte, is hij hier doorheen gevaren, hierdoor vonden wij het extra speciaal om het te gaan bezoeken, opa had tot op het laatst verhalen verteld over het kanaal. Opa heeft door het oude kanaal gevaren, tegenwoordig is er een groter kanaal bijgemaakt omdat alle schepen ook steeds groter worden. Het oude kanaal wordt ook nog steeds gebruikt en deze kan je in werking zien. Eerst bezochten we het museum, hier werd een film afgespeeld over de geschiedenis en de opbouw van het kanaal. We hadden net de laatste schepen van in de ochtend gemist, de volgende schepen die door het kanaal zouden varen zouden in de middag komen vertelde een aardige man ons. We besloten om hierop te wachten, nu we er toch waren vonden we het wel leuk om het kanaal in actie te zien. Na drie uur wachten vertelde diezelfde man ons dat de eerste schepen in aantocht waren. Hij vertelde ons veel over het kanaal en hoe ze de schepen online kunnen volgen, hij was heel gepassioneerd over zijn werk. Dit vonden wij heel inspirerend en mooi om te horen! We wisten niet dat het zo lang duurde voor een boot of schip door het kanaal was, samen met 100de andere mensen stonden we in de zon te wachten. Na 1,5 uur zonder veel verandering besloten we om toch maar weg te gaan, om 16:00 u had Sarien een box les gepland en anders zouden we in tijds nood komen. We hadden het panama kanaal van dichtbij gezien en dat was ons doel geweest. Zo gek om te bedenken dat opa zo veel jaar geleden op dezelfde plek was. Terwijl Sarien een privé box les volgde in het hostel keek ik naar een voetbal wedstrijd die in het restaurant op een beemer te zien was. 

Om eerlijk te zijn waren we blij dat we panama gingen verlaten en naar Curacao gingen vliegen, over het algemeen voelde we ons in panama niet heel lekker en waren we veel moe en ziek. Naar een nieuwe plek met nieuwe energie en Nederlands eten keken we heel erg uit! We vlogen in de avond en vermaakte ons na het uitchecken met knutselen en werken aan de blogs. Bij het vliegveld moesten we onze inenting van de gele koorts laten zien, gelukkig hadden we ons gele paspoort van de ggd mee :) Vier jaar geleden zaten we ook in het vliegtuig, toen begon onze reis die oorspronkelijk vijf maanden zou duren maar door corona ingekort werd naar 2,5e maand. Dat was het begin van het idee voor een tweede reis maar dan groter en beter, zo bijzonder dat we nu vier jaar later die reis aan het maken zijn! 

Onze eerste vlucht was van Panama stad naar Bogota, toen we in oktober van de VS naar Bolivia vlogen (voelt als een eeuwigheid geleden) hebben we een hele lange overstap gehad op Bogota, nu hadden we weer heel wat uren te vullen op het vliegveld. Van Panama naar Curacao is helemaal niet zo ver vliegen, maar door de overstap waren wij er meer dan 13 uur mee bezig. De vorige keer hebben we het heel koud gehad op Bogota dus dit keer waren we voorbereid. We hadden genoeg lagen kleding aan, onze muts op en mijn deken. Om 22:45u kwamen we aan op Bogota en om 7:45u de volgende ochtend vlogen we door. We hadden niet heel goed geslapen, de ligstoelen lagen niet zo lekker en doordat de lichten 24/7 aan bleven op het vliegveld was slapen ook moeilijker. We haalde vroeg in de ochtend koffie en een ontbijtje, toevallig hadden we nog verloren Colombiaans geld gevonden wat nu goed van pas kwam. Toen we bij de gate aan het wachten waren werd Sarien heel misselijk, ook ik was een beetje misselijk en we hadden allebei buikpijn. Ik denk dat het ontbijt niet zo goed was gevallen. Tijdens het opstijgen heeft Sarien een hele spuugzak vol gekotst, zo sneu! De rest van de vlucht hebben we beide geslapen. De vlucht duurde niet zo lang en toen waren we in het heerlijke zonovergoten Curacao! 

1 Reactie

  1. Louis:
    29 maart 2024
    Mooi verhaal weer en zo leuk om jullie herinnering aan Wim te lezen. Hij was helemaal weg van het kanaal in zijn herinneringen

Jouw reactie